## ایران از مسیرهای ترانزیتی حذف نخواهد شد؟
هدف گذاری ۴۰ میلیون تن ترانزیت در برنامه هفتم، تلاشی بلندپروازانه است که با چالش های متعددی روبروست. با این حال، فرصت های جدیدی نیز در این مسیر نهفته است.
با توجه به رشد قابل توجه ترانزیت در سال های اخیر، شرایطی فراهم شده که امکان تمرکز جدی بر مشکلات حوزه ترانزیت و رفع آنها وجود دارد. تشکیل ستاد ملی ترانزیت به ریاست جمهوری، یکی از اهداف کلیدی برنامه هفتم است که به بهبود فرایندها، افزایش هماهنگی و ارتقای زیرساخت ها منجر خواهد شد.
با این حال، رقابت بین المللی در حوزه ترانزیت، یک واقعیت غیرقابل انکار است. هر کشوری در تلاش برای به دست آوردن سهم بیشتری از این بازار است. این رقابت نه تنها به اسراییل محدود نمی شود، بلکه شامل همه کشورهای جهان است. برای مثال، روسیه همکار ایران در کریدور شمال – جنوب، اما رقیب ما در کریدور زنگزور و غرب به شرق است.
ایجاد کریدورهای جدید، مانند کریدور آیمک یا کریدور میانی، با هدف حذف ایران از مسیرهای ترانزیتی منطقه اتخاذ شده است. این کریدورها با پشتوانه اراده سیاسی و سرمایه گذاری قدرت های بین المللی، می تواند ساختار تعاملی جدیدی در منطقه ایجاد کند. با این حال، ایران می تواند از طریق برنامه ریزی دقیق، از این کریدورها نیز به عنوان فرصتی برای ایجاد ساختارهای تعاملی جدید و دسترسی به بازارهای جدید استفاده کند.
برای مثال، ایران می تواند از طریق مرزهای خسروی و مهران به کریدور توسعه عراق متصل شود و به بازار کشورهای عربستان، اردن و حتی منطقه شاخ آفریقا دسترسی پیدا کند.
انتظار اینکه منطقه در همین شرایط حفظ شود منطقی نیست. جنگ روسیه و اوکراین فرصت جدیدی برای ترانزیت ایران ایجاد کرد. اگر ایران نتواند این فرصت را به درستی مدیریت کند، ممکن است با پایان جنگ آن را از دست بدهد.
##
