کمبود نیروی کار، چالش بزرگ اقتصاد ایران است. با وجود مشکلات متعدد در اقتصاد ایران، این چالش به طور قابل ملاحظه ای حل نشده باقی مانده است. در حال حاضر، با افزایش دستمزدها، اقتصاد از مرحله بقاء به سمت تعادل در حرکت است. اما کسانی که با بهانه ایجاد اشتغال، به دنبال سیاست های پولی انبساطی و مبتنی بر کسری بودجه هستند، در حال حاضر دولت را به تزریق پول و نقدینگی تشویق می کنند. چگونه می خواهند شکست قطعی سیاست های سواری بر تورم را بپذیرند؟ زیرا اکنون مشکل اصلی اقتصاد ایران و بنگاه های تولیدی، حتی در شرایط اقتصاد بقا، کمبود نیروی کار است.
معضل اقتصاد ایران: کسری بودجه
چندین سال است که فعالان اقتصادی به این مشکل اشاره می کنند، اما دولتی ها برای ادامه سیاست های انبساطی و کسری بودجه، نیازمند بیکاری سازی هستند. آنها بیکاری را به عنوان یک مشکل بزرگ در اقتصاد ایران معرفی می کنند تا بتوانند با تزریق نقدینگی، از بن بست کسری بودجه عبور کنند.
در حالی که ظرفیت جذب نقدینگی در بنگاه های اقتصادی بسیار پایین است، اما ادعای کمبود نقدینگی در بسیاری از بنگاه ها بهانه ای برای جذب اعتبارات بانکی و استفاده از آن برای سرمایه گذاری در دارایی های با دوام است. بنابراین، سود دولتی ها در این است که کمبود نیروی کار را نبینند و به نیاز کشور به اشتغال اصرار کنند.
در حال حاضر، برخی افراد معتقدند که هر گونه سیاست کسری بودجه با هدف ایجاد اشتغال، فقط به معنای گمراه کردن مردم در مورد بحران پولی است. مشکل اصلی اقتصاد ایران در آینده، کمبود نیروی کار است و هر گونه سرمایه گذاری بدون توجه به تامین نیروی کار محکوم به شکست خواهد بود. از سوی دیگر، هر گونه ادعای دولتی مبنی بر لزوم سیاست انبساطی اشتغالزا، فقط پوششی برای پنهان کردن شکست در کنترل کسری بودجه است.