رشد اقتصادی در سال ۱۴۰۳ با چالشهای مهمی مواجه است. تحریمها همچنان فشار زیادی بر اقتصاد کشور وارد میکنند و تورم نیز به طور قابل توجهی در حال افزایش است. برای غلبه بر این چالشها، ایران نیازمند اجرای سیاستهای حمایتی از تولید است تا بتواند به رشد اقتصادی پایدار دست یابد.
نیاز به تقویت تولید داخلی برای عبور از فشار تحریمها بر خانوادهها ضروری است. پیشبینیهای مختلفی در مورد رشد اقتصادی ایران در سال ۱۴۰۳ وجود دارد. برخی از سازمانهای بینالمللی مانند صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی، رشد اقتصادی ایران را در سال ۱۴۰۳ حدود ۴ درصد پیشبینی میکنند. با این حال، شرایط جهانی و منطقهای میتواند این پیشبینیها را تحت تأثیر قرار دهد.
نوآوریهای فناوری به عنوان یکی از عوامل کلیدی رشد تولید مطرح هستند. این نوآوریها میتوانند بهرهوری را افزایش دهند و به رشد اقتصادی کمک کنند. تغییرات در توافقات تجاری و سیاستهای تجاری نیز میتوانند بر رشد اقتصادی تأثیر بگذارند. سرمایهگذاری در زیرساختها و صنایع، به همراه همکاری با شرکتهای دانشبنیان، میتواند زمینه را برای رشد تولید و اقتصاد فراهم کند.
تاثیر سیاستهای پولی و مالی بر رشد اقتصادی ۱۴۰۳
سیاستهای پولی و مالی مانند نرخ بهره، میزان نقدینگی و … نقش مهمی در تحریک یا کند کردن رشد اقتصادی دارند. این سیاستها باید متناسب با شرایط کشور تدوین شوند. بانک مرکزی همچنان سیاست انقباضی را دنبال میکند، در حالی که شرکتها به منابع مالی برای رشد تولید نیاز دارند. جذب سرمایهگذاری خارجی میتواند به انتقال فناوری و مهارتهای جدید کمک کند و در رشد صنایع موثر باشد.
شرکتهای دانشبنیان در سالهای اخیر توانستهاند بخشی از نیاز کشور به فناوری را برطرف کنند. با این حال، به نظر میرسد حمایت از تولید داخلی در اولویت قرار ندارد. دولت باید برنامه جامعی برای حمایت از تولید داخلی ارائه دهد.
تغییرات در ساختار سنی و جمعیتی میتواند بر عرضه و تقاضا تأثیر بگذارد و تغییرات اقلیمی و سیاستهای مرتبط با آن نیز میتوانند بخشهای مختلف اقتصادی را تحت تأثیر قرار دهند. بهبود سیستمهای آموزشی و ارائه مهارتهای لازم به نیروی کار برای افزایش بهرهوری ضروری است.
ثبات سیاسی و اقتصادی میتواند به جذب سرمایهگذاری و ایجاد اعتماد در بازار کمک کند. اجرای قوانین مؤثر و شفاف در محیط کسبوکار و کاهش فساد، میتواند بخش خصوصی را برای توسعه صادرات و رشد اقتصادی تشویق کند.
دولت هنوز سیاست دقیقی برای تقویت تولید و اقتصاد بدون نفت اعلام نکرده است. این خلا میتواند منجر به ادامه وابستگی به واردات کالا و فشار بر خانوادهها شود. بنابراین، تدوین برنامهای برای تقویت اقتصاد براساس سند بالادستی ضروری است.
سهم سرمایهگذاری در دستیابی به هدفگذاری رشد اقتصادی
توسعه زیرساختهای حملونقل، انرژی و فناوری اطلاعات از جمله راهبردهای کلیدی برای رشد تولید و دستیابی به هدفگذاری رشد اقتصادی حداقل ۵ درصدی است. کاهش وابستگی به یک یا چند محصول یا صنعت خاص و تدوین سیاستهای مالی و پولی مناسب برای کنترل تورم نیز میتوانند به رشد اقتصادی کمک کنند.
تحریمها و تأثیر آنها بر تجارت و سرمایهگذاری خارجی نقش مهمی در رشد اقتصادی ایران دارند. وابستگی اقتصاد ایران به صادرات نفت و نوسانات قیمت نفت در بازار جهانی نیز رشد اقتصادی را تحت تأثیر قرار میدهد. ایران باید به سمت اقتصاد چند قطبی حرکت کند تا کمتر تحت تأثیر تحولات اقتصادی و سیاسی جهانی قرار گیرد.
اقدامات دولت برای اصلاحات اقتصادی و بهبود محیط کسبوکار میتواند بر کنترل تورم و بهبود قدرت خرید مردم اثرگذار باشد.
نهادهای بینالمللی مانند صندوق بینالمللی پول (IMF) و بانک جهانی، پیشبینیهای رشد اقتصادی ایران را به طور مداوم بهروز میکنند. پیشبینی رشد اقتصادی ایران در سال ۲۰۲۴ معمولاً در محدودهای بین ۲ تا ۴ درصد بوده است.