سرمایه گذاری با ارزش بازار بالا

مدیران سرمایه گذاری سهام، با استفاده از سبک های مختلف، به دسته های مختلفی تقسیم می شوند که به طور کلی به عنوان style boxes شناخته می شوند. این دسته بندی ها برای هدایت انتخاب های سرمایه گذاران در پرتفوی های خود و یا تعیین میزان ریسک قابل تحمل در استراتژی های پوشش ریسک مورد استفاده قرار می گیرند.

شرکت های با ارزش بازار بالا

صندوق هایی با سرمایه بالا، مانند صندوق های پوشش، صندوق های مشترک و سایر انواع پرتفوی های سرمایه گذاری، در شرکت هایی با ارزش بازار 5 میلیارد دلار یا بیشتر سرمایه گذاری می کنند. این شرکت ها غول های چند ملیتی با عملکرد پایدار هستند و ثروت آنها به اقتصاد جهانی وابسته است.

شرکت هایی با ارزش بازار کم

سهام با سرمایه کوچک، سهام شرکت هایی با ارزش بازار زیر 1 میلیارد دلار است. این شرکت ها معمولاً سریعتر از بازار رشد می کنند و کمتر توسط تحلیلگران مورد توجه قرار می گیرند. در این مدل، صندوق ها به دنبال خرید سهام شرکت هایی هستند که درآمد و سودآوری آنها سریعتر از کل بازار در حال رشد است. صندوق های پوشش انتظار دارند که این سهام بیشتر از بازار رشد کند و آنها را به دارایی های بلند مدت تبدیل کنند.

با توجه به کارآمدی بازارها، سهام رشد معمولاً گرانتر از سهام شرکت هایی است که با نرخ عادی رشد می کنند. به همین دلیل، بسیاری از مدیران صندوق ها به دنبال یافتن سهام رشد ارزان و پیروی از استراتژی رشد با قیمت مناسب هستند. آنها سعی می کنند رشد را با نسبت های قیمت به سود پایین (P/E) ترکیب کنند تا بازده بیشتری نسبت به بازار با نرخ ریسک بازار کسب کنند.

شکار سهام ارزان با سرمایه گذاری ارزشی

سرمایه گذاران ارزشی، سنتی ترین سرمایه گذاران سهام هستند. آنها به دنبال سهام هایی هستند که براساس سود حسابداری یا ارزش دارایی ها، ارزان باشند. این سرمایه گذاران به دنبال شرکت هایی با دارایی های محکم، نقدینگی بالا و توجه کم از سوی بازار هستند.

گاهی اوقات، هنگامی که یک سهم به دلیل اخبار بد، کاهش قیمت پیدا می کند، مدیر صندوق پوشش، سهام آن را از فروشندگان وحشت زده خریداری می کند. حتی اگر سهم به اوج قبلی خود بازنگردد، ممکن است پس از هضم خبر توسط سرمایه گذاران، کمی بهبود یابد و به مدیر اجازه دهد تا سود سریعی کسب کند.

پایگاه خبری فرصت نیوز