## رقابت انرژی: ترکمنستان و رویاهای گازی بر باد رفته
ترکیه با امضای قراردادهای بلندمدت با شرکت‌های بین‌المللی برای خرید گاز طبیعی مایع (LNG) ، تحولی عظیم در بازار انرژی منطقه رقم زده است. این قراردادها به ویژه در شرایطی که مذاکرات برای نهایی شدن توافق سواپ گاز با ترکمنستان به بن‌بست خورده است، برای ترکمنستان حکم تیر خلاص را دارد.
ترکیه در گذشته وابستگی زیادی به روسیه و ایران برای تأمین گاز داشت، اما اکنون در تلاش است تا با تنوع‌بخشی به سبد انرژی خود، وابستگی به منابع محدود را کاهش دهد. قراردادهای جدید با شرکت‌هایی مانند توتال انرژی، شل و اکسون‌موبیل، ترکیه را قادر می‌سازد تا میزان قابل توجهی گاز طبیعی مایع وارد کند و در نتیجه، وابستگی خود به گاز ترکمنستان را به طور کامل از بین ببرد.
شکست ترکمنستان در انعقاد قرارداد سواپ گاز با ترکیه دلایل مختلفی دارد. اختلاف بر سر قیمت گاز و رقابت با سایر تولیدکنندگان گاز در منطقه، از جمله عوامل کلیدی این ناکامی است.
افزایش تولید گاز در جمهوری آذربایجان نیز نقش مهمی در این تحولات داشته است. باکو که در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری قابل توجهی در صنعت گاز خود انجام داده است، اکنون قادر است علاوه بر تأمین نیاز داخلی، گاز مازاد خود را به کشورهای اروپایی صادر کند.
با این حال، هنوز ابهاماتی در مورد توانایی جمهوری آذربایجان برای دو برابر کردن صادرات گاز خود به اتحادیه اروپا تا سال ۲۰۲۷ وجود دارد. با توجه به قراردادهای جدید ترکیه با شرکت‌های بین‌المللی، ممکن است نیاز این کشور به واردات گاز از جمهوری آذربایجان کاهش یابد و در نتیجه، گاز بیشتری برای صادرات به اروپا در اختیار باکو قرار گیرد.
این تحولات نشان می‌دهند که رقابت برای تأمین بازارهای انرژی اروپا شدت گرفته است و کشورهای تولیدکننده گاز در منطقه خزر باید برای حفظ سهم خود در این بازار، تلاش‌های بیشتری انجام دهند.
این تحولات همچنین بر روابط بین کشورهای منطقه نیز تأثیرگذار خواهد بود و می‌تواند به شکل‌گیری ائتلاف‌های جدید و تغییر در الگوهای تجاری منجر شود.
در مجموع، می‌توان گفت که امضای قراردادهای جدید خرید LNG توسط ترکیه، نقطه عطفی در بازار انرژی منطقه بوده و می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای کشورهای تولیدکننده و مصرف‌کننده گاز در این منطقه داشته باشد.