اقدام فدرال رزو در کاهش نرخ بهره به اندازه ۰.۵ درصد، گامی هوشمندانه و جذاب بود. فدرال رزو با این حرکت، استقلال خود را از دو حزب جمهوری خواه (که خواهان عدم تغییر نرخ بهره بودند) و دموکرات (که خواهان کاهش ۰.۷۵ درصد نرخ بهره بودند) به اثبات رساند. اغلب اقتصاددانان انتظار کاهش ۰.۲۵ درصدی را داشتند، در حالی که بازار انتظار کاهش ۰.۵ درصدی را داشت. به نظر من، اقتصاددانان بیش از حد تحت تاثیر آخرین گزارشات بازار کار قرار گرفتند و شرایط را چندان مطلوب نمی‌دانستند. از طرفی، بازار عملکرد بهتری داشت و انتظارات درستی را مدنظر قرار داد، که شامل گزارشات ناامید کننده قبلی در بازار کار نیز بود.
جروم پاول و دیگر مقامات فدرال رزو به خوبی انتظارات بازار را درک کردند و در راستای این انتظارات، به نفع سرمایه داران و مردم عمل کردند. این حرکت، به ضرر دونالد ترامپ و جمهوری خواهان تمام خواهد شد.
جوزف استیگلیتز یکی از عوامل تورم را کمبود مسکن می داند. اقدام فدرال رزو نیز به دنبال کنترل تورم است، که به هسته‌ی سختی رسیده است. کمبود عرضه در بخش مسکن ایالات متحده، با وجود حجم زیاد سرمایه ای که از چین به ایالات متحده و بخش مسکن سرازیر شده، امری طبیعی است.
وقتی خانم هریس در کمپین انتخاباتی خود از ضرورت احداث سه میلیون واحد مسکن صحبت می‌کند، نکات خوبی در این طرح نهفته است، که هدف اصلی آن شکستن هسته‌ی سخت تورم است. تعبیر هریس، کومونیست است و به روش شهید ابراهیم رئیسی عمل می‌کند، کمی غیر معقول به نظر می‌رسد.
لذا خانم کامالا هریس در دوره ریاست جمهوری خود (که از نظر من قطعی شده است) مسکن‌های وعده داده شده را خواهد ساخت. البته دولتش باید بتواند از حیف و میل منابع مالیات دهندگان جلوگیری کرده و احداث واحدها را به بخش خصوصی بسپارد. قطعا ساخت دولتی هزینه‌ها را به شدت بالا برده و موجب نارضایتی عمیقی می‌شود.